Kulturang Nahanaw
Ang Pagkahanaw sa atong Kanhiayng Kultura Ni Felix B. Daray (napatik sa Manila Bulletin sa Bisaya Magazine, Nob, 9,2016) Usa ka gabii dihang nahiuli ko sa Bohol, midalikyat kog suroy ubos sa among karaang balay. Hayag ang kagabihon; daktol ang buwan. Mihangad ko ug gitutokan ang iyang kahayag. Mikuhit sa akong panan-aw ang mga langgam nga nag-utaw-utaw sa ibabaw; dihay miagik-ik, may mikupokupo sa sanga sa lansones, may mga bunga nga nangahulog. Milantaw kog balik ug daw gisanapan sa lunhawng panganod ang bulan. Mopid-ok unya mobalik ra usab ug dan-ang ang iyang bulawanong silaw. ”Kaanindot ug katahom sa bulan,” nakatuaw ko sa hilom. Nanumbalik ang akong panahon sa kabatan-on nga sama niini, madungog nako ang tinagingting sa gitara uban sa mananoyng awit nga “bulan pagkatahom mo, sama ka maanyag nga bulak nga akong gimahal, pagkaanindot sa imong silaw” gikan sa mga nagharana. Kini ang sagad buhaton sa mga ulitawo sa pagpadayag sa ilang gugma sa mga bulak nia